Οι καρδιακές παθήσεις στις γυναίκες συχνά παραβλέπονται από τους γιατρούς αν και οι λόγοι που κρύβονται πίσω απ’ αυτές έχουν συχνά απασχολήσει την ιατρική κοινότητα. Ένα πρόσφατα αναγνωρισμένο γονίδιο μπορεί να ευθύνεται για την απάντηση, σύμφωνα με μια νέα και ενδιαφέρουσα μελέτη.

Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό American Heart Journal Plus: Cardiology Research and Practice, ρίχνουν φως σε μια πιθανή γενετική αιτία που φέρεται να είναι ένοχη για τις μη ανιχνεύσιμες καρδιακές παθήσεις και προσβολές των γυναικών.

Αυτή η σημαντική μελέτη θα μπορούσε να βελτιώσει τις συνήθεις ιατρικές πρακτικές κατά τρόπο που θα επιτρέψει τη γεφύρωση ενός σημαντικού χάσματος ισότητας των φύλων στην υγειονομική περίθαλψη.

Ιστορικό

Να σημειωθεί πως η καρδιοπάθεια παραμένει ένας από τους μεγαλύτερους παγκόσμιους κινδύνους για την υγεία και είναι αυτή που σκοτώνει τους περισσότερους ανθρώπους παγκοσμίως.

Η εν λόγω ασθένεια είναι παρούσα τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες αξιοσημείωτες διαφορές που αξίζει να σημειωθούν.

Συνολικά, οι άνδρες υποφέρουν από καρδιακές προσβολές και θανάτους που προκαλούνται από ισχαιμική καρδιοπάθεια (IHD) σε μικρότερες ηλικίες από τις γυναίκες, αλλά τα ποσοστά θνησιμότητας μεταξύ των γυναικών αυξάνονται ραγδαία σε σχέση με τους άρρενες μετά την ηλικία των 65 ετών. Μετά τη σύσπαση του μυοκαρδίου, πάνω από το ένα τρίτο (35%) των γυναικών παθαίνουν άλλη μια καρδιακή προσβολή μέσα σε μόλις έξι χρόνια – η οποία είναι διπλάσια απ΄ αυτή που συμβαίνει στους άνδρες.

Επιπλέον, στις ΗΠΑ, οι γυναίκες διατρέχουν 2 με 3 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιακές παθήσεις από τους άνδρες, έχοντας λάβει τα ίδια επίπεδα φροντίδας.

Τέλος, οι γυναίκες έχουν 50% περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με λάθος διάγνωση ή ακόμη χειρότερα οι γιατροί να μην αντιληφθούν καν ότι μια γυναίκα έχει υποστεί έμφραγμα.

Η ένοχη αιτία

Να σημειωθεί πως σε τεχνικό επίπεδο οι διαγνωστικές εξετάσεις είναι κοινές και για τα δύο φύλα, όμως, οι άνδρες και οι γυναίκες τείνουν να εμφανίζουν διαφορετικά συμπτώματα όταν πρόκειται για καρδιακές παθήσεις. Έχοντας αυτό στα υπόψη, πολλές τρέχουσες δοκιμές και προφίλ συμπτωμάτων για IHD δεν αντικατοπτρίζουν συχνά αυτές τις διαφορές.

Ο προαναφερθείς λόγος, σύμφωνα με τη συγγραφέα της μελέτης και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο University of Florida College of Nursing Jennifer Dungan, ήταν που οδήγησε τις γυναίκες να μην λαμβάνουν άμεσα ιατρική θεραπεία ή μια καρδιακή προσβολή να παραμένει αδιάγνωστη.

Ο λόγος που συμβαίνουν αυτές οι διαφορές πιστεύεται ότι οφείλεται σε μια γενετική παραλλαγή, αλλά το πώς τα γονίδια ποικίλλουν μεταξύ των φύλων σε σχέση με τα συμπτώματα IHD δεν είναι πλήρως κατανοητός.

Αυτό το είδος του σεξουαλικού διμορφισμού διαφέρει μεταξύ των φύλων, αλλά ο ακριβής γενετικός παράγοντας που προκαλεί διαφορές στα αποτελέσματα των συμβάντων που σχετίζονται με την IHD, όπως οι καρδιακές προσβολές, έχει σταματήσει να ερευνάται.

Η μελέτη

Η Dugan και η ομάδα της εργάστηκαν για να βρουν γονίδια που σχετίζονται με την επιβίωση της στεφανιαίας νόσου (CAD).

Μέσω αυτής της περίπλοκης μελέτης και ανάλυσης δεδομένων και από τα δύο φύλα οι ερευνητές τόνισαν μια σειρά από πιθανά ένοχα υποψήφια γονίδια, αλλά συνολικά η Dungan και η ομάδα της πιστεύουν ότι βρήκαν τον πιθανό ένοχο που είναι το γονίδιο RAP1GAP2.

Αυτό το γονίδιο είναι γνωστό ότι έχει κωδικοποιήσει μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη που με τη σειρά της ενεργοποιεί μια δεύτερη στα αιμοπετάλια, τα οποία είναι άχρωμα κύτταρα που βοηθούν στους θρόμβους αίματος.

Επί της ουσίας, αυτό το γονίδιο βοηθά στη διαχείριση της δραστηριότητας των αιμοπεταλίων, πράγμα που με τη σειρά του σημαίνει ότι επηρεάζει τους θρόμβους αίματος.

Να σημειωθεί πως η πήξη του αίματος είναι σημαντική και εξυπηρετεί ζωτικό ρόλο στη λειτουργία του σώματός μας, ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ενέχει κινδύνους. Εάν για οποιονδήποτε λόγο, πάρα πολλά αιμοπετάλια ενεργοποιηθούν ως απάντηση σε έναν θρόμβο, θα μπορούσε να προκληθεί παρεμπόδιση της ροής του αίματος και του οξυγόνου στην καρδιά προκαλώντας καρδιακή προσβολή. Έτσι ένα υπερδραστήριο γονίδιο όπως το RAP1GAP2 – θα μπορούσε να προκαλέσει καρδιακά προβλήματα.

Να σημειωθεί πως δεν είναι η πρώτη φορά που η ομάδα της Dugan επικεντρώνεται στο ένοχο γονίδιο RAP1GAP2. Για τους άνδρες, αυτό το γονίδιο δεν συνδέθηκε με καρδιακές παθήσεις, αλλά πιστεύει ότι μπορεί να λειτουργήσει διαφορετικά στις γυναίκες.

Φυσικά, υπάρχουν όρια σε αυτή τη μελέτη. Για παράδειγμα, δεν κάλυπτε επαρκώς τις διαφορές μεταξύ των εθνοτήτων. Όμως η Dungan εκτιμά ότι η γενετική μπορεί να διαδραματίσει ρόλο στις εθνοτικές και φυλετικές ανισότητες στα αποτελέσματα των καρδιακών παθήσεων μεταξύ των γυναικών. Συνολικά, όμως, θα χρειαστεί περαιτέρω έρευνα για την καλύτερη μελέτη του RAP1GAP2 και άλλων γονιδίων.

«Στο τέλος της μελέτης, εάν οι δείκτες γονιδίων RAP1GAP2 αντικατοπτρίζουν με ακρίβεια τα καρδιακά συμπτώματα των γυναικών και προβλέπουν την πιθανότητα μελλοντικής καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου ή θανάτου, τότε αυτοί οι δείκτες γονιδίων θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να είμαστε πιο σίγουροι για τη διάγνωσή τους και τη μελλοντική πρόγνωσή τους», εξήγησε η Dungan.

Συμπλήρωσε επίσης ότι «η ύπαρξη ακριβέστερων βιοδεικτών για τις γυναίκες θα έσωζε ζωές και θα βελτίωνε την ισότητα στην υγεία».