Ορισμός
Ο όρος «μυϊκή θλάση» έχει επιλεχθεί αυθαίρετα για να εκφράσει οποιονδήποτε τραυματισμό γίνεται στις ίνες ενός μυός.Ετυμολογικά <θλάση> σημαίνει <χτύπημα>. Συχνά, σε εκθέσεις ιατροδικαστών διαβάζουμε: «θλαστικό τραύμα στην κεφαλή με αμβλύ αντικείμενο» ή «θλαστικό τραύμα στην περιοχή του κορμού, του θώρακα κλπ».
Στην ορθοπαιδική αυτό που ονομάζουμε μυϊκές θλάσεις είναι μια μερική ή ολική ρήξη των μυϊκών ινών, συνήθως από απότομη διάταση και όχι πλήξη. Μια αντίστοιχη κάκωση στους συνδέσμους την ονομάζουμε <διάστρεμμα>.
Στην Αγγλική γλώσσα η μυϊκή θλάση ονομάζεται επίσημα muscle strain ενώ το διάστρεμμα ligament sprain με τους όρους strain και sprain ωστόσο να χρησιμοποιούνται συχνα λανθασμένα.
Εναλλακτικές Ονομασίες
Τράβηγμακατηγορίες
Στην πλειονότητα των θλάσεων ο μηχανισμός είναι απότομη διάταση του μυός η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την υπερφόρτιση και ρήξη (μερική ή ολική) των ινών του. Στις περιπτώσεις που έχουμε ζημιά στον μυ από κατευθείαν χτύπημα διευκρινίζουμε οτι πρόκειται για θλάση από τοπική πλήξη (contusion).Οι θλάσεις κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την βαρύτητά τους. Η εκτίμηση της βαρύτητας με απλή κλινική εξέταση είναι θέμα εμπειρίας. Η τελική, ξεκάθαρη κατηγοριοποίηση είναι ωστόσο δυνατή μόνο με την βοήθεια κάποιας απεικονιστικής εξέτασης (υπερηχογράφημα/sonography, μαγνητική τομογραφία/MRI).
Στις θλάσεις 1ου βαθμού υπάρχει διάταση του μυός χωρίς ορατή ρήξη των μυικών ινών. Στον υπέρηχο βλέπουμε συνήθως μόνο ένα οίδημα στην περιοχή η οποία έχει <μπουκώσει>. Την θλάση 1ου βαθμού συχνά την ονομάζουμε «τράβηγμα».
Η θλάση 2ου βαθμού είναι ρήξη των μυϊκών ινών σε ένα τμήμα του μυός.
Η θλάση 3ου βαθμού είναι ολική ρήξη του μυός και απαντάται σπάνια.
Προδιαθεσικοί παράγοντες
Για την εμφάνιση των μυϊκών θλάσεων έχουν ενοχοποιηθεί αρκετοί προδιαθεσικοί παράγοντες όπως:• διάρθριοι μύες
• έκκεντρες ασκήσεις
• κακή τεχνική άσκησης
• μυϊκή κόπωση
• μυϊκή αδυναμία
• μυϊκή ανισορροπία
• δυσκαμψία
• ανεπαρκής προθέρμανση
• ιστορικό μυϊκής θλάσης
• ηλικία
• συστηματικές παθήσεις μυών
• τραυματισμοί γειτονικών αρθρώσεων
• ψυχολογικοί παράγοντες
• κλιματολογικές συνθήκες
• ακατάλληλος εξοπλισμός (πχ υποδήματα)
• τύπος ΙΙ μυϊκών ινών
Συνηθέστερα οι μυϊκές θλάσεις εμφανίζονται σε διάρθριους μύες (δηλαδή μύες που εκτείνονται και περιλαμβάνουν δύο αρθρώσεις όπως οι οπίσθιοι μηριαίοι και ο γαστροκνήμιος), μετά από έκκεντρη σύσπαση.
Διάγνωση
Παρουσιάζονται κυρίως με πόνο και οίδημα, ενώ μπορεί να παρουσιαστεί εκχύμωση και ψηλαφητό εντύπωμα. Ο καθορισμός της βαρύτητας της βλάβης γίνεται με την κλινική εξέταση και τις παρακλινικές εξετάσεις. Η απλή ακτινογραφία βοηθά στον αποκλεισμό αποσπαστικού κατάγματος, της αποκόλλησης δηλαδή του μυός μαζί με οστικό τεμάχιο από το οστούν (εικόνα 2). Η μαγνητική τομογραφία αναδεικνύει με λεπτομέρεια την παθολογία, ενώ και το υπερηχογράφημα είναι εξίσου αποτελεσματικό στον καθορισμό της έκτασης και της βαρύτητας της ρήξης.Πρώτες Βοήθειες
• Εφαρμόστε αμέσως πάγο για τη μείωση του οιδήματος. Τυλίξτε τον πάγο σε μια πετσέτα - ΜΗΝ εφαρμόζετε πάγο κατευθείαν στο δέρμα. Εφαρμόστε πάγο για 10 με 15 λεπτά κάθε ώρα για την πρώτη ημέρα. Στη συνέχεια κάθε 3 με 4 ώρες.• Χρησιμοποιήστε πάγο για τις πρώτες 3 ημέρες. Στη συνέχεια η εφαρμογή πάγου ή θερμότητας μπορεί να βοηθήσει.
• Ξεκουράστε τον τραυματισμένο μυ για τουλάχιστον μία μέρα. Εάν είναι δυνατό, κρατήστε το μυ πάνω από το επίπεδο της καρδιάς.
• Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε το μυ που έχει υποστεί θλάση όταν υπάρχει ακόμα πόνος. Όταν ο πόνος υποχωρήσει, ξεκινήστε τη δραστηριότητα αργά και με μέτρο.
Επικοινωνήσετε με το Γιατρό εάν:
• Δεν μπορείτε να κινήσετε το μυ.• Υπάρχει αιμορραγία.
Καλέστε το γιατρό εάν ο πόνος δεν φεύγει μετά από αρκετές εβδομάδες.
Πρόληψη
• Προθερμανθείτε κατάλληλα πριν από άσκηση και αθλήματα.• Διατηρήστε τους μύες ισχυρούς και ευέλικτους.