Ορισμός

Ο όρος «μυϊκή θλάση» έχει επιλεχθεί αυθαίρετα για να εκφράσει οποιονδήποτε τραυματισμό γίνεται στις ίνες ενός μυός.
Ετυμολογικά <θλάση> σημαίνει <χτύπημα>. Συχνά, σε εκθέσεις ιατροδικαστών διαβάζουμε: «θλαστικό τραύμα στην κεφαλή με αμβλύ αντικείμενο» ή «θλαστικό τραύμα στην περιοχή του κορμού, του θώρακα κλπ».
Στην ορθοπαιδική αυτό που ονομάζουμε μυϊκές θλάσεις είναι μια μερική ή ολική ρήξη των μυϊκών ινών, συνήθως από απότομη διάταση και όχι πλήξη. Μια αντίστοιχη κάκωση στους συνδέσμους την ονομάζουμε <διάστρεμμα>.
Στην Αγγλική γλώσσα η μυϊκή θλάση ονομάζεται επίσημα muscle strain ενώ το διάστρεμμα ligament sprain με τους όρους strain και sprain ωστόσο να χρησιμοποιούνται συχνα λανθασμένα.

Εναλλακτικές Ονομασίες

Τράβηγμα

κατηγορίες

Στην πλειονότητα των θλάσεων ο μηχανισμός είναι απότομη διάταση του μυός η οποία έχει σαν αποτέλεσμα την υπερφόρτιση και ρήξη (μερική ή ολική) των ινών του. Στις περιπτώσεις που έχουμε ζημιά στον μυ από κατευθείαν χτύπημα διευκρινίζουμε οτι πρόκειται για θλάση από τοπική πλήξη (contusion).
Οι θλάσεις κατηγοριοποιούνται ανάλογα με την βαρύτητά τους. Η εκτίμηση της βαρύτητας με απλή κλινική εξέταση είναι θέμα εμπειρίας. Η τελική, ξεκάθαρη κατηγοριοποίηση είναι ωστόσο δυνατή μόνο με την βοήθεια κάποιας απεικονιστικής εξέτασης (υπερηχογράφημα/sonography, μαγνητική τομογραφία/MRI).
Στις θλάσεις 1ου βαθμού υπάρχει διάταση του μυός χωρίς ορατή ρήξη των μυικών ινών. Στον υπέρηχο βλέπουμε συνήθως μόνο ένα οίδημα στην περιοχή η οποία έχει <μπουκώσει>. Την θλάση 1ου βαθμού συχνά την ονομάζουμε «τράβηγμα».
Η θλάση 2ου βαθμού είναι ρήξη των μυϊκών ινών σε ένα τμήμα του μυός.
Η θλάση 3ου βαθμού είναι ολική ρήξη του μυός και απαντάται σπάνια.

Προδιαθεσικοί παράγοντες

Για την εμφάνιση των μυϊκών θλάσεων έχουν ενοχοποιηθεί αρκετοί προδιαθεσικοί παράγοντες όπως:
•    διάρθριοι μύες
•    έκκεντρες ασκήσεις
•    κακή τεχνική άσκησης
•    μυϊκή κόπωση
•    μυϊκή αδυναμία
•    μυϊκή ανισορροπία
•    δυσκαμψία
•    ανεπαρκής προθέρμανση
•    ιστορικό  μυϊκής θλάσης
•    ηλικία
•    συστηματικές παθήσεις μυών
•    τραυματισμοί γειτονικών αρθρώσεων
•    ψυχολογικοί παράγοντες
•    κλιματολογικές συνθήκες
•    ακατάλληλος εξοπλισμός (πχ υποδήματα)
•    τύπος ΙΙ  μυϊκών ινών         
Συνηθέστερα οι μυϊκές θλάσεις εμφανίζονται σε διάρθριους μύες (δηλαδή μύες που εκτείνονται και περιλαμβάνουν δύο αρθρώσεις όπως οι οπίσθιοι μηριαίοι και ο γαστροκνήμιος), μετά από έκκεντρη σύσπαση.

Διάγνωση

Παρουσιάζονται κυρίως με πόνο και οίδημα, ενώ μπορεί να παρουσιαστεί εκχύμωση και  ψηλαφητό εντύπωμα. Ο καθορισμός της βαρύτητας της βλάβης γίνεται με την κλινική εξέταση και τις παρακλινικές εξετάσεις. Η απλή ακτινογραφία βοηθά στον αποκλεισμό αποσπαστικού κατάγματος, της αποκόλλησης δηλαδή του μυός μαζί με οστικό τεμάχιο από το οστούν (εικόνα 2). Η μαγνητική τομογραφία αναδεικνύει με λεπτομέρεια την παθολογία, ενώ και το υπερηχογράφημα είναι εξίσου αποτελεσματικό στον καθορισμό της έκτασης και της βαρύτητας της ρήξης.

Πρώτες Βοήθειες

•    Εφαρμόστε αμέσως πάγο για τη μείωση του οιδήματος. Τυλίξτε τον πάγο σε μια πετσέτα - ΜΗΝ εφαρμόζετε πάγο κατευθείαν στο δέρμα. Εφαρμόστε πάγο για 10 με 15 λεπτά κάθε ώρα για την πρώτη ημέρα. Στη συνέχεια κάθε 3 με 4 ώρες.
•    Χρησιμοποιήστε πάγο για τις πρώτες 3 ημέρες. Στη συνέχεια η εφαρμογή πάγου ή θερμότητας μπορεί να βοηθήσει.
•    Ξεκουράστε τον τραυματισμένο μυ για τουλάχιστον μία μέρα. Εάν είναι δυνατό, κρατήστε το μυ πάνω από το επίπεδο της καρδιάς.
•    Αποφύγετε να χρησιμοποιείτε το μυ που έχει υποστεί θλάση όταν υπάρχει ακόμα πόνος. Όταν ο πόνος υποχωρήσει, ξεκινήστε τη δραστηριότητα αργά και με μέτρο.

Επικοινωνήσετε με το Γιατρό εάν:

•    Δεν μπορείτε να κινήσετε το μυ.
•    Υπάρχει αιμορραγία.
Καλέστε το γιατρό εάν ο πόνος δεν φεύγει μετά από αρκετές εβδομάδες.

Πρόληψη

•    Προθερμανθείτε κατάλληλα πριν από άσκηση και αθλήματα.
•    Διατηρήστε τους μύες ισχυρούς και ευέλικτους.