Αναστάσιος, Μιχαήλ (Νάουσα 1680; – Αγία Πετρούπολη 1726;). Λόγιος. Σπούδασε στα Ιωάννινα και παρέμεινε για ένα μικρό διάστημα στην Κέρκυρα και στην Κωνσταντινούπολη. Το 1704 έφυγε για τη Γερμανία, όπου δραστηριοποιήθηκε για την έκδοση ενός λεξικού της νεοελληνικής γλώσσας (1705) και την επανέκδοση της μετάφρασης της Καινής Διαθήκης από τον Μάξιμο τον Καλλιπολίτη, ενώ διετέλεσε μέλος της Ακαδημίας του Βερολίνου. Είναι ίσως ο πρώτος –χρονολογικά– Έλληνας συγγραφέας ταξιδιωτικών κειμένων της νεότερης λογοτεχνίας μας. Ύστερα από πρόσκληση επισκέφθηκε τη Ρωσία, όπου διορίστηκε πρόσεδρο μέλος της Ιεράς Συνόδου. Έργα του: Περιηγηματικόν πιττάκιον, ήτοι περιήγησις της Ευρώπης (1706), Βασιλικό θέατρο (1710) κ.ά.